عراق واردات میلگرد را محدود کرد تاکید بر تولید مشترک در خاک عراق
به گزارش متخصص فلز، دستیار رئیس کل سازمان توسعه تجارت اظهار داشت: عراق برای پشتیبانی از تولید داخلی، واردات میلگرد را محدود کرده و راهکار حفظ بازار برای صادرکنندگان ایرانی ایجاد خطوط تولید در داخل این کشور است.
فرزاد پیلتن، دستیار رییس کل سازمان توسعه تجارت ایران در امور بین الملل، در گفتگو با گزارشگر مهر درباره ی تعرفه سنگینی که دولت عراق بر واردات میلگرد اعمال کرده است، اظهار داشت: این سیاست از پیش اعلام شده بود. دولت عراق به منظور گسترش تولید داخلی مقاطع فولادی، خصوصاً میلگرد، از دو تا سه سال قبل برنامه ریزی خودرا شروع کرده و امسال به این هدف دست یافته است. بر همین اساس، کارشناسان و ناظران حوزه عراق نیز پیشبینی کرده بودند که با رسیدن عراق به مرز تولید مقاطع فولادی، احتمال اعمال محدودیت ها و ممنوعیت هایی بر واردات برخی محصولات فولادی وجود دارد؛ اتفاقی که حال رخداده است.
پیلتن اضافه کرد: این محدودیت ها فقط برای صادرکنندگان ایرانی اعمال نشده و شامل تمام کشورهایی می شود که قبل تر محصولات فولادی خودرا به عراق صادر می کردند.
وی درباب تأثیر این سیاست بر صادرات فولاد ایران به عراق اظهار داشت: بدون تردید با اعمال این محدودیت ها، صادرات فولاد به عراق با کاهش روبه رو خواهد شد. در مورد سیمان نیز قبل تر سیاست مشابهی از طرف دولت عراق اجرا شده بود که نتیجه آن، کاهش شدید صادرات سیمان ایران در سالهای قبل بود.
دستیار رییس کل سازمان توسعه تجارت در امور بین الملل اضافه کرد: دولت عراق برای حفظ بازار خود، پیشنهادی ارایه کرده بر اساس این که شرکتهای خارجی، همچون صادرکنندگان ایرانی، برای ادامه حضور در بازار این کشور باید به سوی ایجاد خطوط تولید در داخل عراق حرکت کنند. این مورد نیز جزو برنامه های رسمی دولت عراق قرار دارد.
پیلتن اظهار داشت: این نوع سیاست در عرصه تجارت بین الملل شناخته شده است. حتی ایالات متحده آمریکا نیز در سالیان اخیر رویکرد مشابهی اتخاذ نموده و تاکید دارد که برای دستیافتن به بازار داخلی کشورها، باید در آن کشورها سرمایه گذاری مستقیم صورت گیرد. این سیاست علاوه بر پشتیبانی از تولید داخلی، سبب ایجاد اشتغال و بهره مندی از منافع ناشی از سرمایه گذاری خارجی در کشور میزبان می شود.
به گزارش متخصص فلز به نقل از مهر بازار عراق در دو دهه اخیر، خصوصاً بعد از سقوط رژیم سابق و شروع بازسازی، به یکی از مهم ترین مقاصد صادراتی ایران در عرصه محصولات ساختمانی و صنعتی تبدیل گشته است. شهرسازی گسترده، پروژه های عمرانی و بازسازی زیرساخت ها، تقاضای بالایی برای فولاد به ویژه میلگرد ایجاد کرد که بخش عمده ای از آن توسط تولیدکنندگان ایرانی تامین شد.
در سالیان ۱۳۹۰ تا ۱۴۰۰، عراق همیشه در بین سه مقصد اول صادرات غیرنفتی ایران قرار داشت و فولاد، سیمان، کاشی و مواد غذایی سهم مهمی در این مبادلات داشتند. با این وجود، از اواخر دهه ۱۳۹۰ دولت عراق بتدریج سیاستهای صنعتی سازی و پشتیبانی از تولید داخلی را در دستور کار قرار داد. این روند ابتدا با صنایعی مانند سیمان شروع شد؛ جایی که با راه اندازی کارخانه های داخلی و وضع تعرفه بر واردات، سهم ایران از بازار سیمان عراق از بالاتر از ۵ میلیون تن در سال به کمتر از یک چهارم کم شد.
در حوزه فولاد نیز، سرمایه گذاری های مشترک با شرکتهای ترکیه ای و عربی و ایجاد خطوط تولید در استانهای بصره، صلاح الدین و نینوا، ظرفیت تولید میلگرد عراق را به حدی رسانده که حال نیاز کمتری به واردات احساس می شود. کارشناسان تجارت بین الملل این روند را مشابه سیاستهای صنعتی کشورهایی می دانند که برای ممانعت از خروج ارز، به سرمایه گذاری داخلی و جذب سرمایه خارجی مستقیم (FDI) روی می آورند.
برای ایران، این تغییر سیاست به معنای ضرورت بازبینی در استراتژی نفوذ به بازار عراق است؛ همچون ایجاد واحدهای تولید یا مونتاژ در خاک این کشور، تشکیل شرکتهای مشترک، یا تمرکز بر محصولات و خدمات دارای مزیت نسبی که هنوز تولید داخلی عراق پاسخگوی آن نیست. این مسیر، یادآور تجربه ترکیه و چین در بازار عراق است که با سرمایه گذاری مستقیم، جایگاه خودرا تثبیت کرده اند.
منبع: متخصص فلز
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب